Wizyta u seksuologa
Wszyscy powinniśmy nauczyć się traktować zaburzenia seksualne, jak każdą inną chorobę. Skoro idziemy do kardiologa z bólem serca, do gastrologa z bólem brzucha czy stomatologa z bólem zęba, tak też w przypadku zaburzeń utrudniających współżycie seksualne, normą powinno być zgłoszenie się do seksuologa. Dotyczy to obydwu płci.
Seksualność to jeden z zasadniczych powodów motywujących ludzi do kontaktów i nawiązywania więzi. Pragnienie kontaktu z drugim człowiekiem o odmiennej fascynującej płci stanowi źródło bardzo silnych doznań i przeżyć. Spełnienie tego pragnienia wyzwala doznania tworzące w świadomości obydwojga partnerów nową jakość.
Psychiczne pożądanie kontaktów seksualnych i fizyczna możliwość ich spełnienia dają podstawy do budowania poczucia własnej wartości, godności i oceny siebie w roli partnera życiowego i seksualnego. Dotyczy to zarówno kobiet i mężczyzn. Seks sprzyja zdrowiu, aktywizuje układ krążenia, mięśniowy, oddechowy, wzmacnia układ odpornościowy. Utrzymuje organizm w dobrej kondycji psychicznej i fizycznej, a udane życie seksualne zapewnia obydwojgu partnerów poczucie szczęścia i samorealizacji.
Wiedza o tym jak lubimy uprawiać seks nie oznacza, że potrafimy rozmawiać o intymnych problemach. W Polsce wciąż jest łatwiej robić ” te rzeczy ”, niż razem porozmawiać o różnych aspektach wzajemnego pożycia. Skrępowanie towarzyszące mówieniu o bardzo intymnych problemach często utrudnia wzajemny kontakt partnerów. Tymczasem rozmowa z wyrozumiałą/ym partnerką/em, opisanie własnych kłopotów, jest już formą terapii, bo uświadamia obydwojgu, rangę problemu. Rozmowa w cztery oczy stanowić powinna wyraz zaufania – kocham Cię, – zatem dzielę z Tobą dobre i złe chwile.
Kłopoty ze sprawnością seksualną najlepiej rozwiązuje się we dwoje, mało, kto jednak o tym wie i o tym pamięta. Jak wynika z badań ankietowych dotyczących zachowań seksualnych Polaków zaledwie w 30 % związków rozmawia o problemach seksualnych.
Wiele par latami zwleka z decyzją o wizycie u specjalisty, a co gorsze, często zwracają się do lekarzy dopiero wówczas, gdy ich związek już się rozpada . Tymczasem zarówno ona jak i on powinni zwracać się do seksuologa już wtedy, gdy problemy dopiero zaczynają się pojawiać.
Decyzja o wizycie u seksuologa, wiąże się z zazwyczaj z ogromnym stresem.
Osoba dotknięta problemem jest zmuszona do przełamania wielu barier: musi uświadomić sobie istnienie problemu, oswoić się z myślą, że sam nie ustępuje, pomimo upływu czasu, zdecydować się na odwiedzenie specjalisty i co najgorsze, poinformować go o swoich "wstydliwych" problemach.
Powierzenie innemu człowiekowi swoich głęboko skrywanych tajemnic, kojarzy się automatycznie przeświadczeniem o swojej kompromitacji. Skoro kochający się partnerzy, nie są w stanie rozmawiać na tematy dotyczące ich pożycia intymnego, odsłonięcie się przed lekarzem nie będzie wcale łatwiejsze. Wstyd jest podstawowym mechanizmem blokującym.
Zaburzenia w sferze seksualnej, oprócz tego, że stanowią schorzenie typowo medyczne, są w naszej kulturze przez wielu ludzi kategoryzowane także moralnie, jako coś ośmieszającego i obniżającego wartość człowieka.
Gdy już dojdzie do wizyty i przekroczona zostanie magiczna bariera drzwi gabinetu lekarskiego, okazuje się, że przebieg wizyty i podejście lekarza do pacjenta różni się od tych, wizyt, które znamy z gabinetów lekarzy o innej specjalności. Rolą lekarza zajmującego się terapią zaburzeń seksualnych jest stworzenie odpowiedniego klimatu, do rozmowy na intymne tematy. Seksuolog doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że dla jego pacjenta/ki, spotkanie w zaciszu gabinetu jest trudne, a mówienie o swoich problemach seksualnych bardzo krępujące.
Lekarz musi poznać przyczynę zaburzenia, aby wybrać właściwe metody diagnostyczne i zastosować odpowiednią terapię. Być może w żadnej innej dziedzinie lekarskiej umiejętnie zebrany wywiad nie odgrywa tak dominującej roli w rozpoznaniu istoty dysfunkcji, jak w seksuologii. Można śmiało rzec, iż decyduje w trzech czwartych o właściwym rozpoznaniu. Jakie zatem informacje są niezbędne lekarzowi? Dane personalne pacjenta/ki, jego/jej wykształcenie, wykonywany zawód, stan cywilny, liczba posiadanych dzieci, światopogląd ze uwzględnieniem poglądów moralnych wpływających na osobowość, warunki mieszkaniowe, nałogi, informacje dotyczące przebytych i aktualnych chorób oraz stosowane leczenie. W następnej kolejności zbierane są informacje dotyczące aktualnego problemu: kiedy te problemy się pojawiły, w jakich okolicznościach występują, z jakim nasileniem, czy z każdym partnerem/ką, czy było podejmowane leczenie i z jakim skutkiem. Kolejne pytania dotyczą: okresu dojrzewania, aktualnego związku partnerskiego oraz aktualnego życia seksualnego.
Dopiero wszystkie te informacje, często uzupełnione wywiadem od partnera/ki ( o ile jest to możliwe) umożliwiają lekarzowi podjęcie decyzji o potrzebie lub jej braku wykonania niezbędnych badań diagnostycznych. Przyczyn somatycznych zaburzeń seksualnych można poszukiwać zlecając wykonanie następujących badań:
badanie biochemiczne krwi;
badanie stężenia hormonów płciowych we krwi;
badania EKG, USG;
tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny;
Arteriografia,
Elektroneurografia (ENG) lub Elektromiografia(EMG)
ultrasonograficzne dopplerowskie badania przepływu krwi przez naczynia tętnicze i żylne prącia;
iniekcje diagnostyczne leków wazoaktywnych do ciał jamistych prącia;
Komplet wyników zleconych badań, uzupełniający wyniki uzyskane z wywiadu lekarskiego, pozwala na wybór optymalnej metody leczenia dostosowanej do stanu zdrowia pacjenta/ki oraz charakteru jego związku partnerskiego.
Często prawidłowe leczenie podstawowej choroby doprowadzającej do zaburzeń seksualnych pochodzenia organicznego usuwa tę, która dla pacjenta/ki jest bardziej ważna – a mianowicie problemu ze sferą seksualną.
Celem leczenia jest również wzmocnienie związku uczuciowego z partnerem/ką i doprowadzenie do zaniku lęków dotyczących życia seksualnego. Nawet, jeśli obydwoje się kochają, ale nieumiejętnie okazują sobie zainteresowanie i akceptację, nie mówią otwarcie o swoich pragnieniach, wstydzą się rozmawiać na intymne tematy, nikłe są szanse na poprawienie współżycia seksualnego.
Seks jest dziedziną życia człowieka, która od jego zarania do dnia dzisiejszego wzbudza wiele zainteresowań i emocji. Jest to potężna siła, która odgrywa ważną rolę w życiu każdego z nas. Niezależnie od naszego nastawienia do seksualności – od akceptującego u jednych do wypierającego u innych.
Z seksem jest podobnie jak z innymi sprawami w życiu. Dopóki one dobrze funkcjonują, jak np.: zdrowie, prawie nie uświadamiamy sobie ich znaczenia i wartości. Ale gdy tylko pojawią się problemy, wyłonią się trudności lub zaburzenia, dotąd pozornie nieważne i uboczne problemy skupiają na sobie naszą uwagę i poważnie nas zajmują. Znaczenie seksu najlepiej można ocenić wtedy, gdy w sferze tej dojdzie do zakłócenia lub zaburzeń seksualnych.
Zaburzenia seksualne wbrew pozorom nie dotyczą wyłącznie zaburzeń w funkcjonowaniu narządów płciowych. Tak naprawdę dotyczą one również zakłóceń w psychicznym i społecznym funkcjonowaniu pacjenta/ki.
Stopień zrozumienia problematyki wiążącej się z zaburzeniami w sferze sprawności seksualnej jest, niestety wciąż niski, a zapotrzebowanie społeczne na udzielenie pomocy – ogromne. Dlatego przestańmy pielęgnować problemy w sferze seksualnej, są jak chwasty w ogrodzie miłości. Gdy nie umiemy dać sobie z nimi rady, trzeba skorzystać z pomocy specjalistycznej.
Autor: Andrzej Depko, lekarz seksuolog
Jak umówić się konsultację z lekarzem seksuologiem w Warszawie?
➡️ Wybierz seksuologa, z którym chcesz się spotkać i skontaktuj się z nami telefonicznie – pod numerem +48 22 24 12 444 lub mailowo – przez e-mail: kontakt@cpp.pl, aby umówić wizytę.
Możesz też umówić wizytę online.
➡️ Wypełnij niezbędne dokumenty – kartę rejestracyjną dziecka oraz zgodę na przetwarzanie jego danych, a także podaj swój kontaktowy numer telefonu i odeślij wszystko na adres: kontakt@cpp.pl.
Wzór karty oraz zgody na przetwarzanie danych znajdziesz w zakładce PLIKI DO POBRANIA na naszej stronie kontaktowej: https://cpp.pl/kontakt/.
➡️ Opłać wizytę na minimum 24 godziny przed jej rozpoczęciem. Możesz skorzystać z szybkiego przelewu lub wykonać tradycyjny przelew na konto. Nie zapomnij podać w opisie przelewu danych dziecka, nazwiska wybranego specjalisty oraz daty konsultacji.
Nasze dane do przelewu:
CPP Centrum Pomocy Profesjonalnej al. Jana Pawła II 80 lok. 129 (piętro XXI) lub lok. 21 (piętro IX) 00-175 Warszawa
nr konta: 27 1140 2004 0000 3902 7629 4721
📌 Jeśli masz pytania, skontaktuj się z naszym sekretariatem pod numerem +48 22 24 12 444. Jesteśmy do Twojej dyspozycji od poniedziałku do piątku, w godzinach 10:00-20:30.
